Manifesto


1. In Nomine Passiflora, dadaizm görüşüne karşı gelişen hareketlere karşı gelişen bir harekettir. Sanatsal kaygının, iğrençlik olgusuna gölge düşürmesine karşı çıkar. Okuyucularını elit, entellektüel, yok efendim adam sananlara tersodur. Her alanda sanatın güzelleştirilmesine karşı muhalefet ederek şeytanı ve şeytanlığı savunur!

2. In Nomine Passiflora sanatta ve yaşamın her alanında düşünmeye, düşündürmeye, güldürüp-düşündürmeye(bkz. sadece güldürmek değil, burada bizim kasıtımız Nasrettin hoca ve onun yok olması gereken fıkralarıdır) karşıdır. Toplumdaki yaygın şakacı reflekse karşı ödünsüz bir sertlik çizgisini savunur. “Öteki”leştirilerek dışlanan gruplara yönelik(tiki,emo,neo-emo), mikro düzeyde de olsa her türlü ayrımcılığı savunmayı, yaşamsal bir önemde görür.

3. In Nomine Passiflora, dili söylemi ve duruşuyla sokaklardaki şiddeti körükleyen egemen anlayışı kabul eder. Okuyucunun her şeyden önce “dadaist eserlere” okur olduğunu bilerek, sanat adlı endüstrinin suni bir şekilde körüklemeye çalıştığı gerilimlere takiben, pisliğin, iğrençliğin, otun, bokun kardeşliğini savunur. Hayatı çirkinleştirmeyen rakibini çirkinleştirme erdemi gösterenlerin kalabalığı olma iddiasındadır.

5. In Nomine Passiflora, savunduğu emeksiz ruhla değer üretimini esas sayar. Bir arada olmanın getirdiği güçle üretkenliği azaltmayı ve adil olmayan biçimde paylaşmayı savunur.

6. In Nomine Passiflora, sanatta ve hayatın tüm alanlarında çirkeflik ve şikenin arkasındadır.

7. In Nomine Passiflora, emeksiz sanat hakkını savunur. Bu amaçla tükürğünün, ettiği küfürün yüceltilmesini talep eder.

0 kendini bilmez laf yetiştirmiş: