Bir vefa kalmadı ok ile yayda

Karac'oğlan der ki geçti ne fayda... namlu puşt olmuş arkadaş namlu puşt, at ayağı puşt. yiğitlerin sözü özü birdi. sözünden dönmez aman dilemezdi. ubeydullah cümle kureyş ensarı ali'nin yolundan döndü, ilk fireyi şah-ı merdan ile verdik. oğlunu kerbela'da şehit ettik. sonra nicelerden yüce bir bey çıktı, köroğlu. çamlıbele sancak dikti. dağ devireni güreşte yere çarptı. bolu beyini enseledi ama yine ağlarını ören kahbe felek yapacağını yaptı. tüfeng icad oldu mertlik bozuldu. şeyh bedrettin'i düşünün, börklüce'yi, torlak kemal'i... hepsi kılıçtan geçti. selahaddin "kudüs kafir elindeyken ben nasıl gülerim" dedi. öldüğünde cenazesini kaldıracak sermayesi bile yoktu. kılıcını sattılar naaşı için. bir gün kavga kuruldu öttü tüfenk davlumbazlar duruldu. dadaloğlu padişah'ın fermanı varsa bizim de dağlarımız var dedi. yetmedi. "kılıçla açılmayan yara matah değildir" diyen elli bin pare Çerkes Kölemen bile Napolyon'un topçu ateşleriyle heba oldu. ne içün? para para para. tuna nehri akmam dedi, etrafımı yıkmam dedi, şanlı büyük Osman Nuri Paşa huruç harekatı başlattı, Plevne'den çıkmam dedi. Mebuslar, Paşa'yı sattı; "Plevne'ye destek yollamayız" dedi. Şamil Sarımoskof'un üstüne Kafkas Kartal'ı gibi çöktü, Gunib'e döndüğünde tam teşkilatlı on dört Rus taburunun topçu ateşine karşı yanında sadece dört yüz sadığı kaldı. Deliorman'dan bir yiğit çıktı 120 okka. Ortadoğu, Balkanlar, Avrupa ve Amerika'da yenmedik ko'madı Koca Yusuf. batan gemiden kurtulanlar filikalarına almamak için Yusuf'un ellerini baltalarla kestiler, Atlantik'in derinliklerine gömüldü. başka bir bey çıktı "ben bu düzeni bozarım" dedi. yedi düvel yetmiş vilayet yedi yüz kasaba namı söylendi, Tatar Ramazan dendi. Açlıktan kırıldı.

analar ne merdanlar doğurdu, ne yiğitler emzirdi heyhat ay doğmadan şavkı tuttu ovayı, düzen düzdüler, berdar ettiler.